اولین روزهای کاری

بالاخره مرخصی شش ماهه ی ما هم به پایان رسید و از شنبه شروع به کار کردم دوری از ارتا خیلی خیلی سخت بود اصلا نمیتونستم تمرکز کنم و دائما فکرم توی خونه بود مخصوصا اینکه ارتا هیچ شیر خشکیو نمیخوره و دائما بیقراری میکنه اما خوشبختانه بدلیل نزدیکی محل کار به خونه ساعت 11 یا 12 خونه میام و برمیگردم 

ارتاکوچولو با دیدن من خوشحال میشه گویا کاملا دیگه منو از چهره میشناسه منم با دیدنش تمام خستگیها از تنم درمیاد و دیگه مشکلات برام معنایی ندارن

بعضی وقتا که فرصت کنیم سه تایی یا اگه بابا سعید نباشه دوتایی باهم بیرون میریم و کلی میگردیم و خرید میکنیم

ارتاجون سر واکسن شش ماهگی کمی اذیت شد و تب کرد مخصوصا اینکه از قطره ی استامیوفن هم اصلا خوشش نمیاد و با خوردن چند قطره حالش بد میشه و از خوردن بقیه ی آن امتناع میکنه حالا خدارو شکر که هرچه بود گذشت و رفت تا واکسن یک سالگی

این روزا ارتاکوچولوی ما خودشو به زمین میکشه وکلی تلاش میکنه تا چهار دست و پا بره اما هنوز موفق نشده

شیشه ی شیر رو بدون کمک ما دست میگیره و اب هویج هم کلی با ولع میخوره ولی به فرنی تمایل و علاقه ای نشون نمیده

این هم از عکسای ارتاجون

تلاش ارتا برای چهار دست و پا رفتن و کشیدن خودش روی زمین

گرفتن شیشه و خوردن اب هویج

اولین باری که ارتا به جیگرکی رفت

 ارتا جون و اولین خرید

ارتاجون بعداز واکسن شش ماهگی وبا کمی تب (قربونش برم با بیحالی چه لمی داده)

این هم هدیه ارتاجون از نمایشگاه کتاب و اولین کتاب ارتایی

تابعد